In 1972 ontwikkelden de Duitse architect Oswald Mathias Ungers en zijn studenten aan Cornell University in Ithaca, New York, een prototype voor een Self-Help Housing System (S-HHS).
Kort daarvoor waren Ungers en zijn vrouw Liselotte begonnen aan een onderzoeksproject naar utopische gemeenschappen in de Verenigde Staten; de studie werd in 1972 gepubliceerd onder de titel "Communes in the New World 1740-1972".
Beide projecten samen wijzen op het procesmatige karakter en de brede betrokkenheid van architectonische productie. Deze derde publicatie in de reeks is ontwikkeld op basis van onderzoek dat begon met een summer school aan de Kunstakademie Düsseldorf in 2021 en richt zich op het onderhandelen tussen systematische en inventieve benaderingen en tussen de niveaus van het sociale en het gemeenschappelijke van beide projecten. Met een essay van Gerardo Brown-Manrique, teksten van Lara Schrijver, Cédric Libert, Cornelia Escher, Lars Fischer en anderen, en een interview met Christoph Heinemann, Christoph Schmidt en Jesko Fezer. De publicatie, uitgegeven door common books, werd mogelijk gemaakt met steun van de KU Leuven, Faculteit Architectuur, Kunstakademie Düsseldorf en het Ungers Archiv für Architekturwissenschaft.