Architectuur die ademt in stilte
Je moet bijna verdwalen om het te vinden. Aan de Benjamin Franklin Parkway in Philadelphia (VS), tussen de grote musea, verdwijnt een tuin bijna in het stadsbeeld. Dit is Calder Gardens, het nieuwe centrum gewijd aan kunstenaar Alexander Calder, deze week geopend na meer dan tien jaar wachten.
En ironisch genoeg: een van de meest beweeglijke kunstenaars van de twintigste eeuw krijgt eindelijk een gebouw dat nauwelijks beweegt.
Een architectuur van verdwijnen
Het Zwitserse bureau Herzog & de Meuron, samen met landschapsontwerper Piet Oudolf, ontwierp een half ondergronds gebouw waarvan slechts enkele stalen lijnen en een veld wilde bloemen zichtbaar zijn.
Geen monumentaal gebaar, geen schreeuwerige vorm: hier doen licht en wind het werk.
“Wij wilden dat de kunst kon ademen, dat de bezoeker het gevoel heeft deel te nemen aan een natuurlijke ademhaling tussen kunst en landschap,” zegt Jacques Herzog.
Binnen kronkelen de zalen tussen muren van licht beton, met subtiel licht en doorkijkjes naar de lucht. De mobiles en stabiles van Calder lijken te zweven in een bijna sacrale rust.
Een ander soort museum
In tegenstelling tot de meeste instellingen legt Calder Gardens geen vaste route of tekstborden op. “We wilden de bezoeker laten afleren hoe men een museum bezoekt,” zegt programmadirecteur Juana Berrío. “Hier luister je eerst naar stilte.”
Het idee past in een wereldwijde trend: een terugkeer naar zintuiglijke beleving in musea, ver weg van schermen en visuele overdaad.
Een stedelijk en ecologisch experiment
Het gebouw ligt tussen het Rodin Museum en de Barnes Foundation, midden in de stad. Het dak is begroeid met meer dan 250 plantensoorten, ontworpen door Oudolf om met de seizoenen te veranderen.
